معنی خره پور - جستجوی لغت در جدول جو

خره پور

لغت نامه دهخدا

زره پوشیده، کسی که زره بر تن کرده، زره دار، در امور نظامی وسیلۀ نقلیه ای که از صفحه های محکم فلزی پوشیده شده و گلوله به آن اثر نمی کند

فرهنگ فارسی عمید

خرقه پوش

گدا، کنایه از صوفی، درویش

فرهنگ فارسی عمید

زره ور

دارای زره، زره دار، زره پوشیده

فرهنگ فارسی عمید

ذره پرور

آنکه مردم ضعیف و حقیر و زیر دستان خود را پرورش دهد و به مقام و مرتبهای برساند

فرهنگ فارسی عمید

قره شور

(قَرَ)

دهی از دهستان گوکلان بخش مرکزی شهرستان گنبدقابوس واقع در 12000 گزی باختر کلاله. موقع جغرافیایی آن دشت و هوای آن معتدل مالاریایی است. سکنه 160 تن. آب آن از رود خانه گرگان و محصول آن غلات، صیفی، لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان بافتن پارچه های ابریشمی و نمدمالی است. راه مالرو دارد. جنگلهای اطراف آن قرقاول زیاد دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

ره آور

(رَهْ وَ)

مخفف ره آورد و راه آورد. (یاداشت مؤلف) (از برهان) (از آنندراج). مسافر و سیاح. (ناظم الاطباء) ، ره آورد. (ناظم الاطباء). به معنی راه آورد است که ارمغان گویند. (انجمن آرا) (از شرفنامۀ منیری). رجوع به ره آورد شود

لغت نامه دهخدا

دره پر

(دَرْ رَ پَ)

دهی است از دهستان مصعبی بخش حومه شهرستان فردوس. واقع در 23هزارگزی خاور فردوس و سرراه مالرو عمومی مصعبی به فردوس. آب آن از قنات و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

زره ور

(زَ / زِ رِهْ وَ)

زره پوشیده. زره دار. (ناظم الاطباء). دارع. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). زره دار:
که دیده ست مشک مسلسل زره سا
که دیده ست ماه منور زره ور.
لبیبی (یادداشت ایضاً)
گفت آن زره وران ز بر هر یکی کنید
گفتم بتان مملکت آرای رزمخواه.
فرخی.
تیغها صیقل خورشید سپر کش گردند
تیرها دامن گردون زره ور گیرند.
سیدحسن غزنوی.
ای زلف یار من زرهی یا زره گری
یا پیش تیر غمزۀ دلبر زره وری.
ادیب صابر (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
اندرین هفته بتخت آمدی از جامۀ خواب
به دگر هفته زره ور شوی و جوشن پوش.
سوزنی.
زره ور سبک چون کبوتر ولیکن
بر او بر زره همچو دام کبوتر.
؟ (از تاج المآثر).
از بس زره وران که بخاک آوری ز زین.
؟ (از تاج المآثر).
و گروهی چون آب از باد، زره ور. (تاج المآثر)

لغت نامه دهخدا

گره کور

(گِ رِ هَِ)

گرهی که بسختی باز شود، یا اصولاً باز نشود

لغت نامه دهخدا

ذره پرور

(غَ رَ)

تربیت کننده ذرّه. مجازاً، مربّی زیردستان و برکشندۀ آنان

لغت نامه دهخدا

دره شور

(دَرْ رَ)

دهی است از دهستان بویراحمد سردسیر بخش کهکیلویه شهرستان بهبهان. واقع در 46هزارگزی شمال خاوری بهبهان، با 150 تن سکنه. آب آن از چشمه و راه آن مالرو است. ساکنین آن از طایفۀبویراحمدی هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

تره پور

(رِ پُ)

بلوکی است در ولایت دیپ که در ایالت سن ماریتیم فرانسه و بر کنار دریای مانش واقع شده است و 5400 تن سکنه دارد. و توقفگاه حمام دریایی است

لغت نامه دهخدا

سره خور

(نَ / نُو تَ / تِ)

در تداول عوام، سرخور. کودک شوم و ناخجسته که شآمت او سبب مرگ کسان او شود. کودک شوم که زادن او موجب مردن پدر یا مادر یا هردو شود. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

خره چوب

(خَ رَ / رِیِ)

چوبهایی که بردیف پهلوی هم چیده شده باشند. (از فرهنگ شعوری ج 1 ص 358)

لغت نامه دهخدا

خره شاپور

(خُرْ رِ)

نام شهری بوده است به اهواز و آن شهر شوش است. (غرر اخبار ملوک الفرس). رجوع به مجمل التواریخ و القصص ص 67 شود

لغت نامه دهخدا

خرپور

(خَ)

شپرۀ کلان. (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خرقه پوش

(دْ / دِ دَ / دِ)

درویش. صوفی. آنکه خرقه پوشد: خرقه پوشی در کاروان حجاز همراه ما بود. (گلستان).
ای زاهد خرقه پوش تا کی
با عاشق خسته دل کنی جنگ ؟
سعدی (طیبات).
در میان صومعه سالوس پرمعنی منم
خرقه پوش خودفروش خالی از معنی منم.
سعدی (بدایع).
چه جای صحبت نامحرمست مجلس انس
سر پیاله بپوشان که خرقه پوش آمد.
حافظ.
، ژنده پوش. آنکه پارچه هاو لته ها بهم دوزد و پوشد

لغت نامه دهخدا

خرده پول

(خُ دَ / دِ)

پول ریز. پولی که قیمتش از واحد پول کمتر است. پول خرد

لغت نامه دهخدا